Disneyland Parijs 19-22 april 2016, Deel 1

Na lang..laaaaahaaaaang...heeeeeeeeeeeeeel laaaaaaaang maar geduldig aftellen, was het vorige week dan eindelijk zover! 
Maandag 18 april ging Sterre nog een dagje naar school zodat ik de koffers kon inpakken.



Na een kort nachtje van toch als bij wonder nog zo'n 4 uurtjes slaap, vertrokken we rond 3u richting het meest magische en gelukkige land ter wereld.



De rit verliep vlot waardoor we rond half 8 aan ons hotel arriveerden. We logeerden voor de 2e keer in Disney's Newport Bay Club. Vorig jaar verbleven we hier ook al en ondanks de renovaties die toen in volle gang waren, vond ik het een superhotel. Erg proper, ruime kamers, erg vriendelijk personeel en een goed ontbijt. 
Aangezien de renovatie nu was afgerond, kon het er in feite alleen maar beter op worden.

We gingen inchecken en waren meteen aan de beurt. Blijkbaar zijn wij de enige zotten die zo vroeg aankomen :p We hadden een supervriendelijk meisje aan de balie en ze legde alles heel goed uit(al wisten we alles eigenlijk al natuurlijk :p). 


Achterkant van het hotel, de kant aan Lake Disney
Wegens mijn fibromyalgie(ook al is dit nog niet 'officieel' vastgesteld... but then again, will it ever be, want de aandoening is nog steeds niet eens officieel erkend), had ik een aantal maanden geleden al eens gemaild naar Disney om te vragen of het wegens de verstrengde controles een probleem zou vormen als ik een opplooibare wandelstok zou meenemen in de rugzak. Het zijn immers lange dagen daar met veel wandelen en stilstaan en dat wordt pijnlijk tegen de avond. Ik wou niet dat het als wapen zou worden aanzien, dus ik nam mijn voorzorgen. Ik kreeg al snel een antwoord dat het geen enkel probleem was.

Tijdens het inchecken werd wel duidelijk, dat men aan de hand van mijn mail had doorgegeven aan ons hotel dat ze een kamer gelijkvloers of vlakbij de lift en de balie enzo moesten voorzien voor ons. 
Wauw! Wat een service, zelfs als je er niet letterlijk om vroeg. Bedankt Disney!

De kamer was, zoals we wel al ingecalculeerd hadden, nog niet beschikbaar, maar dat was niet erg. We kregen de inkomtickets en konden gelijk het park in om al te profiteren van de Extra Magical Hours! We moesten rond 15 of 16u eens terug komen om te kijken of onze kamer klaar was.
Fine by me! Op naar de magie!


Dit jaar konden we ook genieten van een prachtig uitzicht tijdens het ontbijt. Vorig jaar waren alle ramen dichtgeplakt wegens de verbouwingswerken. Ook de ramen van de kamers waren toen vergrendeld en bestickerd. 
Bij het binnengaan van Disney Village moesten we onze rugzak en mijn handtas op de band voor controle leggen. Ik had dus toch even schrik ivm de wandelstok, maar alles ging vlot en er was geen enkele opmerking of vreemde blik. Oef :)

We kuierden door Disney Village en genoten er al van de typische muziek. Ik voelde me alweer helemaal thuis. Zalig!
We naderden het Disneyland park en ik voelde de kriebels steeds feller. Nog een paar meter en ik was weer thuis!

Binnengaan verliep vlot. Daarna gingen we meteen op onze eerste missie: een handtekeningenboekje en pen kopen! Dat deden we in het winkeltje meteen aan de ingang rechts. Het zou de eerste keer zijn dat we op handtekeningenjacht zouden gaan. Tot nu toe was Sterre er wat te klein voor, maar nu zag ze het helemaal zitten! ... Ik was benieuwd of ze nog zo enthousiast was eenmaal we stonden aan te schuiven of eenmaal ze bij een character stond. 





Nadat we de trotse eigenaars waren van een prachtig prinsessenboekje met bijpassende pen, gingen we onder het treinstation door en liepen zo langs de zijkant richting Mainstreet USA. Die muziek op de achtergrond....heerlijk! :) 
We zagen al lange rijen bij Minnie, Mickey en Donald en Goofy staan. Blijkbaar waren we dan toch niet de enige idioten die hier zo vroeg al waren :p 

We liepen dan maar wat verder en kwamen al gauw oog in oog te staan met het kasteel. Hello Beauty! Blij je weer te zien :)



Helemaal verheugd liep ik over Mainstreet. "I'm home again" was het enige wat ik nog kon denken. 
Op de hoek tegenover Casey's stonden Chip en Dale. En daar hoorde maar een korte wachtrij bij. Sterre twijfelde eerste, maar algauw besliste ze toch dat ze wou gaan aanschuiven. Het duurde zo'n 10 minuutjes voor we aan de beurt waren denk ik. Jammer genoeg was er geen fotograaf bij, dus moesten we zelf vlug wat kiekjes maken. Spijtig genoeg hadden ze vlak voor ons een parasol opengezet waardoor de belichting helemaal niet goed was en onze 2 gekke vriendjes half in de zon en half in de schaduw stonden. 




Maar soit, we hadden wel onze eerste handtekeningen beet! Hoera. :) 
Benieuwd hoeveel er nog gaan bijkomen...ik vreesde er wat voor, gezien de drukte toch wel groter was dan we hadden verwacht en Sterre niet echt gezegend is met een grote portie geduld.


We genoten van het prachtige weer, de zon schitterde vrolijk en zo liepen we naar het kasteel om er vervolgens doorheen te lopen en besloten om ook boven eens een kijkje te gaan nemen. 



Het enige wat hier nog ontbreekt is een prinsessenrestaurant zoals in WDW!

Fantasyland ligt er ook weer prachtig bij in deze ochtendzon. We gaan op ons gemakje naar de theekopjes. Daar zijn eerst even wat problemen omdat 1 van de uitgangspoortjes niet goed sluit waardoor de attractie niet start. Maar al gauw draaien we rond en rond en rond en rond in Mad Hatters tea cups. 

Nadat we zot gedraaid zijn, begint ons maagje toch een beetje te knorren. Onze sandwichen van 5u dezemorgen zijn er nu wel door. We besluiten terug richting Mainstreet te gaan en bij Cable Car Bake shop te kijken voor iets lekkers om te knabbelen. 
Sterre gaat, uiteraard, voor de roze donut. Johan kiest een chocolate chip cookie en ik heb alleen maar oog voor de Nutella filled muffin. Come to mama! :p Lang leve lactase-pilletjes.

Aangezien de wind nog wat frisjes is en ik graag ergens op mijn gemak even kan zitten om te eten, besluiten we de arcade in te gaan en ons daar even neer te planten. We laten ons de zoetigheid smaken en doen ook nog een sanitaire stop. Daarna gaan we op weg naar Discoveryland. 

We gaan naar Planet Z om Buzz te helpen Zurg te verslaan. Pak aan, Zurg! You're going down! 
Verdorie, alweer geen intergalactic hero. Ooit moet dit toch eens lukken, niet? :) 



Vandaag hebben we ook rond 12u-13u afgesproken met Elien van Café Mickey. We gaan namelijk de Dream Jaarpas aanschaffen. (Eindelijk kan ik dat cadeau eens van nummertje 1 op mijn verjaardagsverlanglijst schrappen. :) )Omdat zij al jaren een jaarpashouder is en wij nog nooit eentje hebben gehad, kan zij ons via het 'peterschapssysteem' 10% korting per dream-pass bezorgen. Mooi meegenomen en te zot om zo een kans te laten liggen natuurlijk. :) Met het bedrag dat we daarmee besparen, besluiten we om de photopass voor annual passholders aan te schaffen. Een echte aanrader! 





Omdat we dus rond de middag hebben afgesproken en ons ontbijt door het vele rondwandelen al stilaan verteerd is, besluiten we om al vroeg middag te eten. Aangezien we toch in de buurt zijn en we er nog nooit eerder binnengingen wegens gesloten of te druk, gaan we eens kijken in Café Hyperion. 
De Jedi Burger moet er aan geloven en als dessert nemen we de Yoda cupcake. 
Mannekes...echt...een aanrader! En die cupcake....geen idee wat het eigenlijk is, maar het lijkt niet op een cupcake. Het is eerder een kruising tussen een brownie en hele vaste chocomousse....maar zoooooooo lekker! 




Na ons middagmaal blijven we nog even zitten. Er spelen op de schermen wat animatiefilmpjes van Star Wars en zo kan ons eten wat zakken. Tijdens het eten was er overigens nog een optreden van een of ander Amerikaans jeugdkoor. 

Een uur later zijn we trotse eigenaars van een Dream annual pass. Ik kan mijn geluk niet op! Ik heb me al de hele voormiddag moeten inhouden om nog niet te veel te kopen want met onze dreampassen krijgen we 20% korting in de shops :) HOERA! 







We gaan richting 'It's a small world' want daar wil Sterre nu toch echt wel heel graag in. Ze is dan ook wel heel flink geweest tot nu toe, zelfs tijdens het wachten in het Bureau Passeport Annuel. Bij de wachttijd staat 10 minuten, maar zolang duurt het niet voor we mogen instappen in ons bootje. 

Als we de wereld weer hebben rondgevaren, passeren we the Princess Pavilion. We zijn hier nog nooit binnengeweest wegens belachelijk lange wachttijden en vreemde wachtsystemen die constant veranderen. Nu werken ze echter met 1 wachtrij zoals bij andere attracties. De wachttijd op het bordje geeft 45 minuten aan. We twijfelen even, maar Sterre is niet te houden. Ze wil zo graag gaan en we proberen haar met handen en voeten uit te leggen dat het wel een hele tijd wachten is! Ze verzekerd ons dat dat helemaal niet zo erg is en dat ze het wel weet. Ok, dan wagen we het er op. Hopelijk gaan we het ons niet beklagen.

Na een 40tal minuten is het onze beurt. De castmembers zijn supervriendelijk en ze vragen of het de eerste keer is dat we in het pavilioen zijn. Yep, het is inderdaad onze eerste keer. Sterre en ik zijn dan ook redelijk zenuwachtig. Je weet immers niet op voorhand wie je zal ontmoeten. We moeten aan een muurtje wachten en na 2 minuten mogen we dan eindelijk binnen. Ik had een Sneeuwwitje of Doornroosje verwacht, maar het blijkt ..... Rapunzel te zijn!!!!!! Sterre haar lievelingsprinses voordat er sprake was van Elsa! Ze straalt en is dolgelukkig. Rapunzel is superlief en toont haar jurk en haar haren aan Sterre en ze babbelen alsof ze al jaren vriendinnen zijn. Rapunzel zet haar handtekening in ons boekje en dan is het tijd om wat te poseren voor de fotograaf. Voor we weggaan, vraagt Punzie nog een dikke knuffel aan Sterre en ik zie hoe Rapunzel Sterre dicht tegen zich aandrukt en haar ogen sluit en er zelf ook echt wel van geniet. Ik hou het niet meer. Mijn zwak moederhart smelt en als we afscheid genomen hebben en we bij de uitgang de foto's op de schermen zien, komt er een waterval uit mijn ogen. Hoe klein is de kans dat je Rapunzel als eerste prinses kan ontmoeten. Het was allemaal redelijk overweldigend en Sterre en ik zijn superblij en trots. :) 




Zo hebben we meteen ook de eerste foto's voor op de photopass. 









Het is ondertussen al half 4 en we besluiten om stilaan richting hotel te gaan om te kijken of onze kamer beschikbaar is. We hebben immers dinner-reservations om 18u in Parkside Diner in hotel New York en we zouden ons graag nog even wat opfrissen.

In ons hotel aangekomen, krijgen we meteen de sleutel. We hebben een kamer gelijkvloers. Handig!
Maar als we op de kamer aankomen en Johan naar het toilet wilt gaan, merkt hij dat de kraan van het bad blijft druppen. Nee, druppelen is het verkeerde woord. Het leek wel of de kraan nog een beetje openstond, maar we kregen hem niet dicht. Enkel als we hem helemaal naar links of rechts draaiden, stopte het wat met lopen. Ook de stop van het bad kregen we niet opengedraaid en er stond toch al een goeie 15 cm water in de badkuip. 
Het lijkt me verstandig om meteen weer alles mee te nemen en dit te gaan melden aan de balie.

Het meisje aan de balie begrijpt onze engelse uitleg niet meteen, maar nadat ze er een Britse collega bijgeroepen heeft, begrijpt ze het en belt ze meteen voor een technieker te sturen en ook om een andere kamer voor ons te regelen. 
Helaas is er geen kamer gelijkvloers meer beschikbaar, maar da's niet erg. We krijgen een kamer op de 2e verdieping, vlak bij de lift. 



Even ter info: 'gelijkvloers' ligt eigenlijk op de 2e verdieping en de 2e verdieping is eigenlijk de 3e verdieping.... logica :p
De restaurants liggen eigenlijk gelijkvloers en je moet om naar Disney Lake en dus ook Disney Village en de parken te gaan, een grote trap af. Vandaar die vreemde indeling. Maar als je van de parking het hotel binnenkomt, lijkt het alsof je wel gelijkvloers binnenkomt. Volg je nog? :p 
Deze kamer is gelukkig wel in orde :) We gaan onze koffers halen en frissen ons vlug op. Ondertussen is het half 6 geworden en we moeten dus zien dat we kunnen vertrekken naar Hotel New York. 

Ik had goede recensies gelezen over het buffetrestaurant van New York. Helaas vonden wij het tegenvallen. Er was weinig keuze, sommige dingen waren al koud, het personeel was niet zo vriendelijk als in Newport Bay, het was er veel te duur en ze hadden ook niet veel zin om onze jaarkaart-korting te geven. 'Do you want the discount or not, miss?' Ja hallo? Wie gaat er nu 'nee' tegen korting zeggen? Natuurlijk wil ik die korting! Die gratis cocktail die we normaal gezien ook moesten krijgen, schoot er al aan in, dus hier met die korting!!!
Als we al gedaan hebben met eten, komen ze nog af met kleurtjes en 2 tekeningen voor Sterre. Bedankt. Nu hoeft het ook niet meer. 

Een prachtige eerste dag, die helaas wat het avondeten en het probleem met de kamer betreft wat minder goed eindigde, maar we lieten het niet aan ons hartje komen. We gingen nog even door Disney Village kuieren en besloten om vroeg naar het hotel te gaan en in ons bedje te kruipen. Het was immers een lange dag en we zijn alle 3 erg moe. 
We vallen vlug in slaap en slapen dan ook als een (doorn)roosje. :)


Bedankt Elien om ons te helpen met de Jaarpassen! Het was leuk je te ontmoeten :)

Binnenkort deel 2 ;-)

Zoen
Annelies 
x

Reacties